Tijd

Het schrijven valt me zwaar de laatste tijd.

Mijn woede heeft grotendeels plaatsgemaakt voor verbazing.

Bijvoorbeeld bij mensen die gaan lachen als je ze vraagt of ze een gevoel voor humor hebben. Dat bewijst toch niets?

Bijvoorbeeld bij de anti-globalisten, waar zijn ze toch zo boos over? Vogels vliegen toch ook de hele wereld over?

Bijvoorbeeld bij mensen die het knap vinden dat ik in de zorg werk. Ik vind het knap dat die mensen zo weinig om mensen geven.

Bijvoorbeeld bij mensen die bij harde muziek tegen elkaar aan gaan beuken. Dan hoor je toch niets van de muziek?

Bijvoorbeeld bij mensen die hun teksten niet nalezen voordat ze ze verzendn.

Bijvoorbeeld bij wildvreemde mensen die foto's van me maken met hun mobiele telefoons, die vervolgens de hele coupé of groep door gaan.

Zoals ik al zei... volgende keer weer wat beters.

Muziek voor de middenmoot

Gisteren op de radio gehoord: Jazz wordt voornamelijk beluisterd door hooggeschoolde mensen; laaggeschoolde mensen luisteren voornamelijk naar Nederlandstalige muziek.

Laten we voor het gemak zeggen dat laaggeschoolde mensen dom zijn, en hooggeschoolde mensen slim (onzin natuurlijk, daarover later meer).

Ik vind Jazz wel leuk, maar merk dat het me regelmatig boven de pet stijgt. Nu ben ik ook slim genoeg om door te hebben dat ik zeker niet bij de allerslimsten hoor; ik begrijp veel maar weet en onthoud weinig.

Dus ik vraag me af; welke muziek is dan voor mij? Wat zit er tussen Zorn en Smit in? 

Slome wekkers

Elke keer dat ik de wekker zet, verbaas ik me er weer over. 

Soms moet je van :15 naar :00, dat is dus heel vaak op het 'minuut'-knopje drukken. Daarom hebben de wekkerfabrikanten bedacht, dat je de knop ingedrukt kunt houden, en de minuten voorbij... vliegen? Nee. 

Waarom is het sneller om 45 keer op het knopje te drukken, dan om het knopje ingedrukt te houden? Wat is dan het nut er van?

Adviezen voor een gelukkig leven

• Zoek werk wat je ook onbetaald zou willen doen
• Woon binnen 15 minuten van je werk, of andersom
• Doe je TV weg
• Wacht niet, neem actie, nu, sta op, doe het
• Wees niet te aardig, ben je niet iemand voor leedvermaak? Leer het te zijn
• Bied nooit je excuses aan
• Schrijf alles op
• Besef dat je meer invloed hebt dan je denkt en doe er ook iets mee
• Doe een ander aan, wat jou ook is aangedaan
• Manipuleer of misbruik alleen onwetenden
• Ga er nooit van uit dat mensen signalen of hints snappen, wees meteen duidelijk
• Accepteer, maar alleen het goede
• Lees altijd goed wat er staat
• Rechtvaardig altijd je keuzes of gedrag, zeker voor jezelf
• Val niet te veel op
• Neem een paar principes of overtuigingen, of een andere leuke hobby
• Wees niet te ambitieus
• Baseer je identiteit op anderen
• Als je merkt dat je kaal wordt; grijp in of neem afscheid.

Contact maken

Laatst zat ik aan tafel, en moest ik opeens mijn mond houden; er was iemand aan het bidden. Het is namelijk onbeleefd om geluid te maken als iemand aan het bidden is.

Sommige dingen zijn redelijk onbeleefd, zoals winden laten of telefoneren aan tafel. Of je handen afvegen aan het tafelkleed, of met de etenswaren werpen.

Maar waarom mag ik niet met iemand praten aan tafel, terwijl een ander met een fictieve grootmacht communiceert? Diegene praat toch ook met 'iemand'? Als ik de kok, de daadwerkelijke verantwoordelijke voor de maaltijd, bedank voor de maaltijd vraag ik toch ook niet om stilte?

Voorgenomen.

Wat is het beste goede voornemen voor het nieuwe jaar dat bestaat?

Meer wilskracht hebben.

Dat kan natuurlijk niet, want je zit vast aan de hoeveelheid wilskracht die je hebt. 

Goede voornemens zijn eigenlijk een graadmeter van je eigen wilskracht. Je hebt namelijk wilskracht nodig om je voornemens vol te houden, maar dat slaat nergens op, want áls je wilskracht had, had het niet zo ver hoeven komen dat je er een voornemen van moest maken. 

Als je dit jaar niet de wilskracht had om af te vallen, gaat je het je volgend jaar ook niet lukken. En dan maakt het niet uit of je het een 'voornemen' hebt genoemd.

Rij maar raak

Iemand heeft een flinke deuk in mijn auto gereden. De dader heeft zich niet gemeld. 

Ik vind dat logisch. Het melden van het ongeluk zou namelijk tot gevolg hebben dat mijn auto gerepareerd wordt, maar ook dat de dader de korting op haar premie kwijtraakt. 

Wie wil die korting nu kwijt? Er waren geen getuigen verder... ik zou het ook niet melden! De verzekeringsmaatschappijen moedigen misdaad aan door eerlijkheid te beboeten. 

En zij, in dit geval Univé, wilden mij ook niet helpen, evenals het waarborgfonds.